ISP 2017 - Hong Kong: Met de VSAE naar het verre oosten

ISP 2017 - Hong Kong: Met de VSAE naar het verre oosten

Marcel van der Velpen
28 februari 2018
Career

Iets meer dan 700 jaar nadat Marco Polo verslag deed van de gouden daken die hij zag tijdens zijn ontdekkingsreis naar het verre oosten, stapte er een groep VSAE studenten in het vliegtuig om de pracht en praal en unieke kansen van deze regio te aanschouwen. Waar het Verre Oosten toentertijd nog een onbekend begrip was, kan je nu geen krant openslaan of economische talkshow beluisteren zonder dat het gaat over de opkomst van China en de naar het oosten verschuivende macht. Met al deze berichtgeving zou men bijna verwachten dat dit deel van de wereld geen geheimen meer voor ons kent. Maar modelstudenten die wij als VSAE leden zijn, weten wij natuurlijk dat je eerst gedegen onderzoek moet doen, voordat bepaalde conclusies mogen worden getrokken. Aangezien de VSAE de beroerdste niet is, werden er 24 studenten richting Hong Kong gestuurd om antropologisch veldwerk te verrichten.

De reis begon zaterdag 28 oktober op Schiphol, het drukke studieschema liet het namelijk niet toe om de reiswijze van onze Italiaanse voorganger te kopiëren. Ons schema liet het wel toe om nog even van de geneugtes van Schiphol te genieten, want zo goed voorbereid als we waren vlogen we door de controles heen. Toch moet er nog wel even vermeld worden dat de tijdsbesteding niet helemaal volgens het hedendaagse principe van genderneutraliteit werd besteed. De vrouwelijke deelnemers vergaapte zich namelijk aan alle spullen in de verschillende taxfree winkels, uiteraard wel volgens het Nederlandse principe “kijkie kijkie niet koopie koopie” en de mannelijke deelnemers die zaten heel verrassen bij de Heineken Corner.   

Na een heerlijke vlucht waar wij allemaal in de watten zijn gelegd door de zeer vriendelijke KLM bemanning kwamen we zondagochtend half 11 lokale tijd aan in het prachtige Hong Kong. Eerlijkheidshalve moet er gezegd worden dat deze vlucht niet in onze koude kleren was gaan zitten, maar alle verhalen en verwachtingen van deze reis hielden ons op de been.  Toch was er na aankomst niet veel tijd om te rusten in het hostel, want er stond een City Tour op het programma. Tijdens deze rondleiding kregen wij al een klein voorproefje van de cultuurverschillen die wij deze week zouden meemaken. Los van het feit dat onze gids het raar vond dat zij niet om de 5 minuten moest stoppen voor een fotomoment, focusten de tour zich eigenlijk alleen op winkels en eettentjes. Nu kwamen wij er op een later stadium achter dat Hong Kong geen BTW heft en zodoende als één grote shopping mall fungeert voor heel oostelijk Azië, maar op dat moment hadden wij nog geen flauw benul.

De tweede cultuurshock kregen wij maandagochtend tijdens ons eerste bedrijfsbezoek bij ING. Nadat wij waren ontvangen met een overheerlijk ontbijt, kregen wij een korte uitleg over wat ING nou allemaal precies doet in Hong Kong en wat het werken in Hong Kong anders maakt dan in Nederland. Vooral het laatste onderdeel deed veel oren spitsen.  Aart Jan den Hartog, de country manager van Greater China, vertelde dat ING in Hong Kong net als in Nederland werknemers probeert te lokken met een goede Work-Life balance. Nu was de verhouding in deze balans iets anders dan in Nederland. Een gemiddelde werkweek in Hong Kong ligt rond de 50 uur (gemeten in 15 verschillende beroepsgroepen) en in de financiele sector worden over het algemeen zelfs langere werkweken gedraaid. ING probeert beneden een gemiddelde Hong Kong werkweek te blijven. Uiteraard deed dit bij sommige van ons wel even de wenkbrauwen fronsen. Helemaal toen hij vertelde dat in de eerste maanden dat hij in Hong Kong kwam werken klachten van werknemers kreeg omtrent de werktijden. Niet onlogisch dachten wij, alleen vergisten wij ons in de aard van de klacht. De klacht was namelijk dat zij als werknemer soms te weinig uren konden maken. ING schakelde na om veiligheidsredenen 9 uur ’s avonds bepaalde systemen uit, met als gevolg dat werknemers na 9 uur naar huis moesten, alleen dat stelde de werknemers niet op prijs. Zij vonden dat zij ook ’s nachts moesten kunnen werken. Na druk polderen is uiteindelijk de tijd om toegang te houden tot systemen opgerekt naar 11 uur ‘s avonds. Toch konden wij maar moeilijk bedenken dat zo’n situatie in Nederland zou ontstaan.

Toch waren er niet alleen cultuurverschillen, zo kregen wij te horen dat ook Hong Kong kampt met krapte op de woningmarkt. De woningmarkt is er zelfs zodanig verhit dat de woningmarkt in de ogen van Hong Kongers eerder te kampen heeft met onderkoeling. Waar de vierkante meter in Amsterdam iets meer dan 4 duizend euro bedraagt, bedraagt deze in Hong Kong namelijk 12,5 duizend euro. Door de Chinese één kind politiek blijven hierdoor veel mensen bij hun ouders wonen, zelfs nadat ze een partner hebben gevonden. Met als gevolgd dat er 3 generaties leven in een huis ter grote van een studentenkamer. De oorzaak van het probleem kwam voornamelijk door vastgoed investeringen vanuit het Chinese vaste land. Chinezen hebben namelijk te  maken met strikte regelgeving indien zij hun geld buiten China willen investeren. Dit geldt niet voor investeringen in Hong Kong, aangezien de Chinese overheid Hong Kong als onderdeel van China beschouwt. Een andere medeoorzaak van dit probleem werd aangedragen tijdens de vrijmibo die APG voor ons had georganiseerd bij een prachtige rooftopbar in Down Town Hong Kong. Zij vertelde namelijk dat Hong Kong zich in feite in een vreemde situatie bevindt. De Hong Kong dollar is namelijk gekoppeld aan de US dollar. Maar waar de VS zich door middel van een lage rente uit de crisis heeft proberen te lozen, bevindt Hong Kong zich in een situatie met hoge economische groei. Hierdoor creëert de lage rente natuurlijk alleen maar oververhitting.

Uiteraard lag de nadruk tijdens de bedrijfsbezoeken voornamelijk op de kansen die Hong Kong en de rest van de regio bieden. Hong Kong is niet voor niks samen met Singapore het mondiale handelscentrum van Azië en misschien over een paar jaar ook wel van de rest van de wereld. Tijdens ons bezoek aan de beurs (HKEX), werd benadrukt dat Hong Kong echt als brug tussen China en de westerse wereld dient en indirect ook een beetje als proeftuin wordt gebruikt. Zo heeft de HKEX een platform gecreëerd waardoor westerse investeerders in Chinese bedrijven kunnen investeren en kunnen Chinese investeerders onbeperkt investeren in westerse bedrijven die aan de HKEX zijn verboden. Sommige van ons vroegen zich af of de rol van Hong Kong dan niet tanende is, aangezien China zich steeds meer openstelt en Shanghai het zakencentrum van China is. Dit gevoel werd niet bevestigd door de mensen van de HKEX. Hun verwachting is dat China zijn markt minder snel zal opengooien dan men verwacht en dat het maar de vraag is of de Chinese markt überhaupt wordt omgebouwd naar Amerikaans of Europees model. Waardoor er nog steeds een rol voor Hong Kong blijft weggelegd.

Het bezoek aan ABN was ook een unieke ervaring. Het kantoor van ABN was namelijk gevestigd op de 70ste verdieping van het ICC, het hoogste gebouw van Hong Kong en het 4de hoogste gebouw ter wereld. Na uitgebreid ingelicht te zijn over de werkzaamheden van ABN in Hong Kong en de veranderingen na de nationalisering en privatisering hebben wij ons dan ook allemaal vergaapt aan het prachtige uitzicht over de stad. Nu zal menig sceptici zeggen is dat nodig, een kantoor op zo’n locatie. Al werd ons verzekerd dat dit inderdaad nodig was. Lokaal talent wil namelijk niet op een b locatie werken en het aantal sollicitanten steeg dan ook significant nadat ABN zijn kantoor had verhuisd.

Natuurlijk hebben we niet alleen maar oog gehad voor de zakelijke aspecten van Hong Kong. Tijdens de briefing van de Nederlandse Consul in Hong Kong werden wij ook uitvoerig ingelicht over de sociale problematiek in Hong Kong. Zo is Hong Kong in 1997 overgedragen door Britten aan de Chinezen, tijdens deze overdracht is vastgelegd dat Hong Kong ten minste 50 jaar autonoom zou mogen blijven functioneren. Alleen hoe dat precies in ze werking zou moeten gaan en wat er na die 50 jaar gebeurt dat is niet vastgelegd. Sommige inwoners beschuldigen de Chinese overheid ervan dat zij steeds meer autonomie afpakt van Hong Kong en hierdoor zijn zij bang dat Hong Kong in 2047 zijn privileges en vrije levenswijze kwijtraakt. Ondanks dat wij hier weinig van hebben gemerkt tijdens onze reis, brengt dit veel spanning met zich mee wat in 2014 ook tot uiting kwam met massale protesten.

Op dit moment lijkt het natuurlijk alsof wij zulke hardwerkende studenten zijn die qua werkhouden en alcohol onthouding niet hadden misstaan op de door ons bezochte Universiteit van Hong Kong. Toch moeten zal ik eerlijk opbiechten dat het aan gezelligheid zeker niet ontbrak deze reis. Lan Kwai Fong is namelijk meerdere kerel onveilig gemaakt door ons VSAE’ers. De Hike over Dragons Back die na een van deze uitspattingen volgde heeft de groep zeker dichterbij elkaar gebracht. Al was het prachtige uitzicht en het strand als bestemming het meer dan waard. Verder hebben sommige van ons hun reis terug proberen te winnen tijdens de wekelijkse Paardenraces en in Macau, maar ondanks de grote praatjes en de lessen van Cees Diks en Kees Jan van Garderen is dat niet gelukt. Wel is het misschien handig om binnen de opleiding iets meer aandacht te besteden aan het begrip winst. Menig jongen pretendeerde namelijk met “winst” de paardenraces en Macau te hebben verlaten. Het verlies was namelijk kleiner dan begroot. Of het nibud het hier mee eens is weet ik niet, maar de casino’s gaven ons in ieder geval groot gelijk.

Waarschijnlijk kan ik over deze reis een pil schrijven waarbij de bijbel nog verbleekt, want deze reis had alles in zich. Ik durf namens iedere deelnemer te zeggen dat ISP 2017 een reis was die niemand ooit zal vergeten. De stad had alles in zich. Van absurde tenten als mister Wong tot de keurige Universiteit. Van de nabijheid van prachtige stukken natuur tot de immensheid van wolkenkrabbers en de drukte van de stad. Persoonlijk ging ik erheen met het doel om te kijken of het beeld dat ik van deze regio realistisch was. Qua kansen klopten mijn beeld zeker. De ontwikkeling die Hong Kong doormaakt is te voelen en iedereen is bezig met het grijpen van de kansen. Maar daar blijft het dan ook wel bij. Het idee dat ik snap hoe de samenleving daar werkt die heb ik moeten laten varen. Op sommige momenten had ik het gevoel dat ik figureerde in de film Lost in Translation, al maakte dat het juist zo leerzaam.

Dus ING, Accenture en Optiver bedankt voor het medemogelijk maken van deze reis en voor alle studenten die dit lezen, geef je volgend jaar vooral op voor ISP 2018. Het is een once in a lifetime opportunity en jij bent een dief van jouw herinneringen als je die kans laat lopen.

Cancel